روستای قره داش یکی از  روستا های خوش آب و هوای استان زنجان و شاید هم  ایران است .این روستا در حدود 145 کیلومتری استان زنجان در بخش شهرستان ماهنشان  واقع است.

مسیر روستا اسفالت بود برا رفت و آمد و عزیزانی که طالب هوای پاک و مناطق ناب طبیعی هستند می توانند از مسافرت بهاین روستا  لذت ببرند.

و اما  مسیر های برای رفتن به روستا عبارت اند از :

از زنجان به سمت شهرستان ماهنشان حرکت  کنیدو سپس از ماهنشان  نیز مسیر جاده پری  را تا رسیدن به روستا  ادامه دهید.که روستا  درحدود  35 کیلومتری شهرستان ماهنشان قرار دارد

منتظر نظرات و پیشنهاداتون هستیم

عکس شهید بهروز رحمانی ارسالی توسط یکی از اهالی روستای قره داش

با سلام به خدمت  بازید کنندگان عزیر وبسایت.  دوستان در مورد سایت هرگونه نظرو پیشنهاد دارین میتوانید با ما در میان بگذارید در ضمن هرگونه عکس از روستا خود  برای نمایش در سایت میتوانید با ما در ارتباط باشید که عکس های ارسالی از این به بعد با اسم ارسال کننده در سایت قرار خواهد گرفت

                                                                                                    موفق باشید

    عکس ارسالی از روستای علم کندی

یلدا یعنی یادمان باشد که زندگی آن قدر کوتاه است که یک دقیقه بیشتر با هم بودن را باید جشن گرفت.

✅حلول ماه #ربیع_الاول 🌸🍃

 ماه شادی #آل_الله

برتمامی شما عزیزان و خانواده محترم تان مبارک باد .🎂

بردین قربانی

میلاد با سعادت منجی عالم بشریت، برپاکننده قسط و عدل

منتقم خون حسین(ع)، حضرت ولیعصر، امام زمان،

مهدی موعود (عج) بر عموم شیعیان جهان مبارک باد . . .

بیست و دوی بهمن که حیات وطن است
خود روح خدایی است که در جان و تن است
ما زنده به آنیم و از آن یاد کنیم
یوم الهی که یادگار از آن ماه بهمن است
یوم الله۲۲ بهمن، روز پیروزی حق بر باطل را تبریک می گویم . . .

ولازم ذکر است که این فیلم توسط دختر  خانمی به نام  ای گون  زحمت کشیدن برای ما ارسال کردن که با سلیقه خوش فیلم رو درس کرده  واقعا دیدنیس دستشون واقعا درد نکنه  امیدوارم خوشتون بیاد

برای مشاهده لطفا روی لینک روستای قره داش کلیک کنید  rostaye-gharedash

((من المومنين رجال صدقوا ماعاهدوالله عافمنهم من‌ ينتظرو‌ما بدلوا ‌تبديلا))

شك نيست كه همه ما بايد اين راه را برويم وبه سوي حق وسرنوشت خويش بشتابيم ،سپاس پروردگار جهانيان را كه ابتداي كار ماراسعادت وپايان كار مارا شهادت قرار داد.درودوسلام بر منجي عالم بشريت ونائب برحقش امام خميني ودرودبر شهيدان گلگون كفن كه باخون عزيزشان درخت اين انقلاب را آبياري نمودند.

سلام برخانواده‌‌ام كه اينك هديه اي تقديم اسلام نمودند،پدرجان از اينكه نتوانستم دين خود را نسبت به شما اداءكنم شرمنده هستم ولي اميدوارم مرا ببخشيد ومرا حلال كنيد.

پدرعزيزم،صبركن وخدا را شكر گذار وشما اي مادر:اي آرام بخش وجود،اي مهربان ،اي كسي كه زبان من توان سخن گفتن درباره تورا ندارد،وهرچه سعي ميكنم مي‌بينم سخني نمي‌توانم بگويم كه باآن قدرداني از محبتهاي بيدريغ تو بكنم.

مادرجان: اي فرشته خوبيها بعد از من چشمهاي معصوم وپاكت را آلوده به اشك مكن،جامه سياه مپوش ودر حجله دامادي فرزند خطا كار خود ماتم زده مباش وشير پاكت را برمن حلال گردان وبرايم دعا كن،شايد خداوند از گناهانم بگذرد.

اي جوانان: مبادا دررختخواب ذلت بميريد كه حسين (ع) درميدان نبرد شهيد شد، اي جوانان مبادا درغفلت بميريد كه علي (ع) درمحراب عبادت شهيد شد ومبادا در حال بي تفاوتي بميريد كه علي اكبر حسين در راه حسين (ع) وبا هدف شهيد شد.

اي مادران: مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگيري كنيد كه فردا درمحضر خدا نمي‌توانيد جواب حضرت زينب(ع) رابدهيد كه تحمل 72 تن شهيد رانمود،استغفارودعا راازبين نبريد كه بهترين درمانها براي تسكين دردهاست وهميشه بيادخدا باشيدودرراه او قدم برداريدوهرگز دشمنان بين شما تفرقه نيندازندوشماراازروهانيت متعهد جدا نكنندكه اگر چنين كردند روزبدبختي مسلمانان و روز جشن ابرقدرتهاست ،حضورتان را در جبهه هاي حق عليه باطل ثابت نگهداريد ودر امام بيشتر دقيق شويد وسعي كنيد عظمت اورا بيابيدوخودرا تسليم او سازيد وصداقت خود را همچنان حفظ كنيد،امروز كه دارم اين وصيت نامه رامي‌نويسم دريكي از سنگرهاي جبهه هاي جنوب بسر مي‌برم ومنتظر ديدار با معشوقم ميباشم ،آمده ام چون تشخيص داده ام كه تنها جاي ديدار با معبوداينجاست ،آمده ام شايدسهمي داشته باشم درريشه كن كردن ضد انقلاب وبيرون راندن متجاوزين ،آمده‌ام تا من نيز در احياء دين مبين اسلام وبه ثمر رسيدن انقلاب شريك باشيم،در اين لحظه خون دررگهايم مي‌جوشد ونميتوانم درست چيزي بنويسم چون مسئوليتي كه به عهده گرفته‌ام بر دوشم سنگيني ميكند،واز طرفي خوشحال هستم كه شايد بتوانم به اين صورت كمي ازمسئوليت سنگيني كه بر دوشم است اداء كنم ودر پايان از پدرومادرم مي‌خواهم كه بر مزارم گريه نكنند واگر گريه مي‌كنند طوري گريه كنند كه دشمنان نفهمند واز پدر ومادرم مي‌خواهم كه صبور باشند مانند حضرت زينب كه تحمل 72 تن شهيد رانمود%

وسلام عليكم ورحمته الله وبر كاته      خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار

سبد بافی با ساقه کندم و شاخه بید:

در حدود ده سال پیش رونق زیادی داشت  در روستا  ولی متاسفانه با مرور زمان از رونق افتاده

یادش بخیر, ایام کودکی, شبهای بلند زمستان روستا, سخاوت بی حد اسمان وبرف هدیه ی خدای کودکیم. یادش بخیر چک چک بخاری نفتی وگر گرفتن خانه از محبت ساکنانش. چه لذتی داشت کنار پنجره ی خیس , تماشای چتر سیاه اسمان بر روی زمین سفید سفید. اخ جان فردا مدرسه تعطیل است! وحال نوبت شنیدن صدای گرم روای اوسنه هایم , خدا رحمت کند مادر بزرگ(نه نه) چه ساده وزیبا دست خیال طفل مشتاق را در سرزمین مبهم اوسنه رها می کرد و خیال تمام هستی کودکیم بود.یادش بخیر.

توسط:هم ولایتی

بارش برف در روستا که  موجب  شاد و  خوشحالی  مردم روستا و روستا ها اطراف شد

وعکس زیبا از بارش برف  در روستا

عکس از قبرستانی که دو شهید دفاع مقدس  دران  نهته اند روحشان شاد

مردم روستا صبح باهم جمع میشوند و باهم میرن جاهایی که جوی اب  خراب شده ویا نیاز به تعمیر باشه باهم درست میکنن  تا موقع بردن اب جهت ابیار دوچار مشکل از دست دادن اب در بین راه نشوند

این همکاری هم  اکنون ادامه داره..................

زمان رویش قارج در روستا که به صورت طبیعی و خیلی طمع خاص و خوبی داره

مرسی از علیار محمدی عزیز که این عکسارو واسه ما ارسال کردن ؟

چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های ایرانی است که در شب آخرین چهارشنبهٔ سال (سه‌شنبه شب) برگزار می‌شود.

در شاهنامهٔ فردوسی اشاره‌هایی درباره بزم چهارشنبه‌ای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشان‌دهندهٔ کهن بودن این جشن است. مراسم سنّتی مربوط به این جشن ملّی، از دیرباز در فرهنگ سنّتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده‌است.

واژهٔ «چهارشنبه‌سوری» از دو واژهٔ چهارشنبه — نام یکی از روزهای هفته — و سور به معنای عیش و عشرت ساخته شده استطبق آیین باستان در این رو آتش بزرگی بر افروخته می شود که تا صبح زود و برآمدن خورشید روشن نگه داشته می‌شودکه این آتش معمولاً در بعد از ظهر زمانی که مردم آتش روشن می‌کنند و از روی آن می‌پرند آغاز می‌شود و در زمان پریدن می‌خوانند: «زردی من از تو، سرخی تو از من». این جمله نشانگر مراسمی برای تطهیر و پاک‌سازی مذهبی است که واژه «سوری» به معنی «سرخ» به آن اشاره دارد. به بیان دیگر مردم خواهان آن هستند که آتش تمام رنگ پریدیگی و زردی، بیماری و مشکلاتشان را بگیرد و بجای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد. چهارشنبه‌سوری جشنی نیست که وابسته به دین یا قومیّت افراد باشد و در میان بیشتر ایرانیان رواج دارد.

در سال‌های اخیر، رسانه‌های ایران توجّه زیادی به خطرات احتمالی ناشی از استفاده از مواد آتشزا و انفجاری نشان می‌دهند.

پس لطفا مراقب فرزندان خودباشیم

تصویر بالا عکس ریواس( اوشقون به زبان آذری) است. این گیاه در فصل بهار در کوههای اطراف روستا بسیار یافت می شود و مزه ای ترش دارد و این عکس مربوط به  4 اردیبهشت  روستاست.

تصویر یک لاک پشت در درمان روستای قره داش

این خط ثابت در روستا به صورت بیسیمی میباشد  اهالی روستا میتوانن این خط ثابت بیسیمی رو هرجا روستا و تا  هر جایی از استان زنجان ببرن که همه جای استان زنجان اتن میدهد

شب نشيني از کارهای متداول اهالی روستای قره داش  است. شب­نشینی در اواخر پاییز و فصل زمستان بیشتر صورت می­گیرد چرا که عموما در روستاها بعد از برداشت محصول در فصل پاییز، اوقات فراغت و بیکاری روستائیان آغاز شده و تا پایان زمستان ادامه پیدا می­کند.خانواده­ها در شب­های بلند زمستان به دیدار اقوام، آشنایان و دوستان رفته  و با صمیمیت و لذتی خاص به گفتگو می­پردازند. در این شب­نشینی­ها زنان در یک طرف کُرسی، کودکان در کنار هم و مردان خانواده نیز در طرف دیگر کرسی نشسته و با یکدیگر و یا به صورت جمعی گفتگو می­کنند. از همه چیز صحبت می­شود. گاهی فقط چند نفر از بزرگترها صحبت می­کنند و گاهی نیز بر سر موضوعی خاص، همه­ی حاضران از بزرگ و کوچک اظهارنظر می­نمایند؛ ولی معمولا یکی از مردان حاضر در مهمانی که باسوادتر و خوش­سخن­تر از سایرین است بیشتر از همه صحبت می­کند.افراد ابتدا از کارهای روزانه خود صحبت می­کنند و در خلال آن، خاطراتی نیز از درگذشتگان و یا خاطرات سال­های قبل خود را بیان می­نمایند. بیان داستان­های افسانه­ای و یا حوادث تاریخی که روستای قره داش ها به آن مَتل می­گویند یکی از مهمترین مواردی است که در این مهمانی­ها صحبت می­شود. این داستان­ها که توسط بزرگترها و باسوادترهای محفل بیان می­شود معمولا بسیار جذاب و شیرین است و حین بیان آن سکوت مطلق بر جمع حاکم شده و همگی سراپا گوش می­شوند.از ضروریات شب­نشینی­ها در روستای قره داش ، تناول انواع و اقسام خوردنی­های لذت­بخش است که در فارسی به آن «شَب چَره» و در روستای قره داش « شِوچِرَ» می­گویند. ترتیب کار به صورت است که بعد از خوردن چای و کمی گفتگو ، زن میزبان به اندرونی رفته و با یک مَجْمَعه(مجمع) بزرگ که حاوی بشقاب­هایی از تنقلات رنگارنگ است وارد اتاق مهمانان می­شود و بشقاب­ها را به طرز مناسب بر روی کرسی و در مقابل مهمانان و سایر افراد قرار داده و با تعارف و اصرار از آن­ها درخواست می­کند که این تنقلات را میل کنند.شِوچِرَ در روستای قره داش از خوردنی­های مختلف و گسترده­ای تشکیل شده این خوردنی­ها عبارتند از:مغز گردو، مغز بادام، مغز هسته­ی زردآلو،شاهدانه،نخودچی،کشمش،برگه سيب و زردآلو،آلو، سنجد،گندم بو داده،سیب،انگور و...خانواده­هایی که وضع مالی بهتری دارند تنقلات دیگر همچون پسته، انواع تخمه و...را نیز برای پذیرایی از مهمانان خود تهیه می­نمایند.

توجه توجه

بارش برف در روستا چندروزیه هستو ادامه داره  و به امید خدا این بارش برف باعث بشه اهلی روستا از اب برف ها  هنگام ذوب شدن  در فصل بهار و تابستان  برای ابیاری زمین های کشاورزی استفاده کنند 

واین عکس از برف در روستا

مقدمات پخت نان :

برای پخت نان در ابتدا  یک روز قبل خمیر را تهیه می کردند و به مدت  ده تا دوازده ساعت می گذشت تا خمیر عمل بیاید لذا جهت تهیه خمیر سفره  آردی  بود با لانجین و مایه خمیر .

مایه خمیر معمولا مقداری از خمیری بود که سری قبل با آن نان پخته بودند و آن را لای سفره آرد نگهداری میکردند تا ترشیده  شود و به عنوان مخمر  در خمیر بعدی استفاده شود ( کاری که آلان جوش شیرین می کند اما آن کجا و ....)

لانجین ظرفی سفالین و بزرگ  بود که داخل آن خمیر می کردند .

سفره آرد هم  سفره ایی بود که داخل آن  مقداری آرد وجود داشت و در زمان تهیه خمیر و پخت نان پهن می شد تا برکات خدا بر زمین نریزد  .

تهیه خمیر :

 مقداری  آب داخل لانجین ریخته می شد و مایع خمیر داخل آن حل می شد و بعد از آن آرد را داخل آن می ریختند و یک نفر آنرا ورز می داد تا ورز بیاید  بعد از عمل آمدن آنرا به مدت حد اکثر دوازده ساعت به حال خود رها می کردند تا خمیر عمل بیاید .

وسایل مورد نیاز پخت نان

جهت پخت نان باید تنور گرم می شد لذا در سحرگاه  در داخل تنور  آتش روشن می کردند و هیزم ها معمولا چوب و بته بود یا تاپاله وهیمه (بته خار و خاشاکی بود که از کوه می آوردند وتاپاله و هیمه از فضولات گاو و گوسفند تهیه می شد .)

بعد از گرم شدن تنور و عمل آمدن خمیر وسایل پخت نان  دور تنور چیده می شد که عبارت بودند از :

1: سفره آرد

2: تخته خانه ( وسیله ایی که روی آن  خمیر را پهن می کردند)

3: تیر خمیر پهن کنی ( وردنه )

4: ناون کوچک و بزرگ ( جهت زدن نان به تنور)

5: سیخ – آتش کش – انبر

6: در بازنه ( بازنه سوراخی است جهت  ورود هوا به تنور که موقع پخت نان وسیله ایی به نام  در بازنه  بسته می شد تا زغالهای  تنور دیرتر به خاکستر تبدیل شوند .)

بعد تهیه لوازم تعدادی از خانم های محل جمع می شدند و با کمک همدیگر شروع به پخت نان می کردند و معمولا نان مصرفی یک ماه پخته می شد .

از باشکوه ترین این مراسم  پخت نان شب عید بود که که معمولا انواع نان ها از قبیل گرده - فتیر - نون شیرین و ... پخته می شد .

کؤرپه: نوزاد
کروان قیران: ستاره سحری
کوسه‌گن: دل نازک، زودرنج، قهرو
کوسو: قهر، رنجش
گؤره‌جک: سرنوشت
گؤرو: وظیفه
گه‌ییش: مشورت
گه‌ییشمه‌ک: مشورت کردن
گورنج: افتخار، اعتماد
گون آیدین: روز بخیر
گووه‌نمک: افتخار کردن، بالیدن
گیرینج: به تنگ آوردن، ذله کردن، بیزار کردن
قادا: درد و بلا
قادین: خانیم، خانم
قاش: ابرو
قوتلو: مبارک
قوْرخاق: ترسو
قوْرخماز: نترس، شجاع
قوْروجو: پاسدار، محافظ
قوْروماق: حفاظت کردن
قوْناق: مهمان
قیزارتما: سرخ کردنی
قیزبوغان: مارمولک
دؤزوم: صبر ، شکیب، D?züm
آچون: دنیا
یوُروجو: خسته کننده
چالیشغان: پرکار. فعال
گون آیدین: صبح به خیر. روز به خیر
دادلی: خوشمزه
اؤدلک: ترسو، بزدل،?dl?k
اؤزه‌ل: مخصوص، ویژه، ?z?l
اؤزه‌لجه: بویژه، ?z?lce
اؤفکه: خشم، عصبانیت، ?fk?
اؤیود: پند، نصیحت، ?yud
آرین: پاک، خالص ، Ar?n
آزغین: گمراه، Az??n
ازگین: له‌شده، ?zgin
اوزگونچو: غواص، شناگر، Uzgükçü
اوْلاجاق: تقدیر، سرنوشت، Olacaq
اوْنودولماز: فراموش نشدنی، Onudulmaz
اوْنوتماق: از یاد بردن،فراموش کردن، Onutmaq
ایسته‌کلی: خواستنی، دوست‌داشتنی، ?st?kl?
ایناملی: با ایمان، مؤمن، ?naml?
اینانیلماز: باور نکردنی، ?nan?lmaz
اینجیتمه‌ک: اذیت کردن، آزار رساندن، ?ncitm?k

هر یک از ما یک نام خانوادگی داریم که توسط آن شناخته میشویم، این نام خانوادگی گاهی برگرفته از مکان و محیط زندگی است مانند تهرانی، شیرازی و غیره، گاهی اشاره به شغل دارد مانند کفاش، آهنگر، نجار و اسامی مشابه، گاهی به خصوصیت و ویژگی خاصی اشاره دارد

 که در وجود ما هست و یا اینکه دوست میداریم داشته باشیم، مانند باانصاف، دلیر، شجاع و غیره، گاهی منسوب به شخص خاص و مشهوری در سلسله اجدادی است، مانند بسیاری از نامهای خانوادگی که به نام افراد منسوب هستند و اتفاقا منظور این نوشته هم مورد اخیر است، همانند جعفری، مرادی ، محمدی و امثال آنها،  با هم نگاهی به نام‌های خانوادگی در روستای قره داش می‌اندازیم و از همین زاویه به طایفه و زندگی طایفه ای نگاهی گذرا خواهیم داشت.