ضرب المثل ها

          مـــحـمــد مــحـمــدی 
            بازدید : 999
          جمعه 10 بهمن 1393
           نظرات (0)
        

زود رفتن زَوال ندارد . ( زَوال به معنی آفت و بلا )
خَرِ مردمُ باید ییلایی سوار شد ( ییلایی به معنی یک طرفه نشستن - یِوَری )
سگ از کُله گرم نَمیجَه ( کُله به معنی خانه سگ - نَمیجَه به معنی فرار کردن )
خََرش رفته پی تَخته ( خرش به معنی اُلاغش - کنایه به کسی که کارش تمام شده )
سایه خُفت دَسخالَش هِی تیزَ ( سایه خفت به معنی کسی که همیشه در سایه درختان می خوابد - هی به معنی همیشه - دسخاله به معنی داس - کنایه به آدم تنبل است)
کَک به تومّان ( کک نوعی حشره ریزاست که وقتی داخل لباسهای کسی میرود طرف را حول و ولا بر می دارد- تومان به معنی شلوار است - کنایه به آدمی که دست پاچه شده )
گوساله تو منال (منال به معنی گله گوسفند - کنایه به بی نظمی و ناهماهنگی است )
طلا که پاکه چه منت از خاکه. (کنایه به دزد ودست کج نبودن را می رساند)
حیف از طلا که خرج مطلا کند کسی(کنایه از زحمت وخرج کردن برای کسی که قدر شناس نباشد)
موش تو سوراخ نمی رفت جارو به دمش بست. (کنایه به کسی که در بین مردم جایگاهی ندارد ولی خودش را خیلی بزرگ می پندارد)
گربه قنج نکن (کنایه از صحبتی نکن که باعث درد سر شود)
جوجه را آخر پاییز می شمارند (کنایه از نتیجه کار آخر مشخص می شود)
عروسی بز ورقص غلاغ غلاغ = یعنی کلاغ (کنایه از دو تاموضوع که به هم ربطی ندارند)
آب دوغ که فوت نمی خواد (کنایه از کار بیهوده کردن)
کوهی اومده دهی رو در بیاره کوهی= کسی در کوه زندگی می کند . دهی = کسی که در ده زندگی می کند (کنایه از کسی که در جایی قدرتی ندارند ولی ادعای قدرت می کند)
خر خاک می خوره دل خودش به درد میاید = (کنایه از هر بلایی که بر سر هرکس رود مقصر خوش است وخودش باید تاوانش را پس دهد)
وعده سر خرمن = (کنایه از وعده های پوچ وبی اساس)
کوری که عصا کش کور دیگر است. (کنایه از راهنمایی از کسی که خودش راه وچاه را بلد نیست)
خروس بی محل (کنایه ازکسی که حرفی را جایی می گوید که نباید بگوید وکسی هم به او توجه نمی کند)
یک بار جستی ملخی ، دو بار جستی ملخی ، بار سوم کف دستی ملخی (کنایه از کسانی که خلاف کار باشند عاقبت گرفتار قانون می شوند)
غوض بالا غوض (کنایه از مشکل یا مصیبتی که در پی مصیبت دیگر رخ دهد)
عروس خیلی قشنگ بود دمل هم درآورد (دمل :یعنی زخمهای جوشی که در روی صورت بوجود می آید کنایه از زشتی عروس)
سگان از ناتوانی مهربانند وگرنه سگ کجا ومهربانی
سیر به پیاز کفت ، ای مسکین چه بدبویی (کنایه از اینکه دیک به دیک میگه روت سیاه)
آب که سر بالایی بره غورباقه ابوعطا می خونه
نشاشیدی شوگار درازه
مرغ خاک میپاشه سر خودش
از دلی سگمونه که روبا می یاد سفر آرتمونو می بره
سازنه کم بید یه دسه از قوقه آمد سازنه = ساز زننده قوقه =روستایی دور دست کنایه از شلوغی که یک سری افراد غریبه هم واردش میشوند و شلوغی را افزایش میدهند
علف دم آخور تلخه = در مورد چيزي گويند كه انسان بدان دسترسي دارد، اما مورد پسندش نيست؛ مثل اينكه در خانواده اي دختر باشد و پسر از خانواده ديگر زن بگيرد؛ مانند: مرغ همسايه غاز است
فلان چیز یا فلان کس مثل خر حامومیه = اختیارش دست مردم است - شخصی که مسئول حمام بوده خری داشته که هر کدام از اهالی لازم داشته افسار آن را گرفته و می برده
فلانی گربه قنج کرده = قتنه کردن و دو به همزنی - آتش بیار معرکه
فلانی پف مکنه به سر گشاد ساز=کنایه از کار بیهوده انجام دادن

ارسال نظر برای این مطلب